Brokken drijven; vlees zinkt. Maar klopt dat eigenlijk wel? Rauwe vleesvoeding is niet meer weg te denken uit de wereld van onze honden en katten. Steeds meer eigenaren kiezen ervoor om hun hond of kat vers vlees te voeren, soms als volledig dieet, maar vaak ook als extra naast de veel praktischere hondenbrokken. Het wordt gezien als een luxe snack; een traktatie die “natuurlijker” zou zijn dan de standaard brok. Toch roept dit mengsel van brok en vlees vragen op, en dan vooral rondom het vermeende effect op de maagwerking van onze huisdieren.
De mythe van het zinken en drijven
Een bekende theorie onder eigenaren is dat brokken en vlees niet “samen kunnen gaan” in de maag. Het verhaal gaat dat brokken als kurken blijven drijven, terwijl rauw vlees naar de bodem zakt. Klinkt interessant, maar niets is minder waar. De maag is namelijk geen glas water waar voedingsbestanddelen netjes in laagjes blijven liggen. Het is een gespierd orgaan dat continu werkt om alles te mengen en te verkleinen. Zodra voedsel in de maag belandt, wordt het gekneed, gemengd en vermengd met maagsappen. Of het nu drijft, zinkt of danst, de maag zorgt er wel voor dat alles gelijkmatig wordt verteerd.
Zuurgehalte: ongegronde angst voor pH-fluctuaties
Naast het verhaal van het drijven en zinken speelt ook vaak de mythe voor een inefficiënte maagzuurproductie. Het idee is dat wanneer brokken en vlees worden gecombineerd, de maag minder zuur zou worden, waardoor ziektekiemen uit rauw vlees een grotere kans krijgen om te overleven. Deze theorie klinkt misschien aannemelijk, maar gaat volledig voorbij aan hoe efficiënt en gecontroleerd de maag werkt. De zuurgraad, of pH, in de maag is extreem laag en wordt nauwkeurig gereguleerd. Dit is essentieel voor de vertering, vooral voor het activeren van de eiwitsplitsende enzymen die in het maagzuur zitten. Of een hond nu vlees, brokken of een mix daarvan binnenkrijgt, de maag zal altijd de juiste hoeveelheid zuur produceren om het geheel effectief te verteren.
Met andere woorden, zelfs wanneer je brokken en rauw vlees combineert, wordt de pH van de maag laag genoeg om zijn functie als eerste horde tegen ongewenste bacteriën uit te kunnen oefenen. Mijn advies aan eigenaren luidt dan ook altijd; geef met een gerust hart die mix, want de maag van een hond of kat is prima uitgerust om dit soort combinaties aan te kunnen. Uitzondering op deze regel is wanneer honden maagzuurremmers te eten krijgen, dan raad ik sowieso af om rauw vlees te voeren, tenzij het een ge-HPP’t product betreft.
Zorgen over zinkers en drijvers? Niet nodig!
Kortom, de theorie dat brokken blijven drijven en rauw vlees zinkt, en dat de combi van brokken en rauw vlees de zuurgraad van de maag beïnvloedt, kunnen we naar het rijk der fabelen verwijzen. Zowel de drijvende als zinkende delen worden door de maag efficiënt verwerkt, en de pH-regulatie zorgt ervoor dat de maag altijd klaarstaat om het voer optimaal te verteren. Het enige waar eigenaren op moeten letten is een goede hygiëne en een verantwoorde keuze voor goed geformuleerde en kwalitatief betrouwbare producten.
