Als dierenarts of paraveterinair is het je vast wel eens overkomen: je beveelt een geëxtrudeerde, krokante brok aan voor een hond met gevoelige darmen. Prompt reageert de eigenaar met: “Nee, wij geven liever koudgeperste brokken, die zijn gezonder, toch?” Je voelt een vertrouwde frustratie opborrelen wanneer je beseft dat er weer een hardnekkige voedingsmythe wordt aangehaald. Tijd om deze misverstanden uit de wereld te helpen.
“Koudgeperst” klinkt koel, maar is dat het ook?
Laten we beginnen met de term “koudgeperst”. Het klinkt als een ambachtelijk proces waarbij de ingrediënten bij ijskoude temperaturen zorgvuldig worden verwerkt. Maar de realiteit is minder spectaculair. Geperste brokken worden namelijk bij temperaturen van minstens 70-80 graden Celsius geproduceerd. Als een pan van die temperatuur maar lang genoeg aanraakt loop je een flinke blaar op. Niet bepaald koud, toch? Dit soort termen geven de illusie dat er nauwelijks verhitting plaatsvindt, terwijl dat niet klopt. Het is dus belangrijk om eigenaren te laten inzien dat beide productiemethoden, of het nu gaat om geperste of krokante brokken, verhitting vereisen.
Hoe zit het met voedingsstoffen?
Een ander veelgehoord argument is dat krokante brokken meer voedingsstoffen verliezen door de hogere temperaturen tijdens de productie. Ook dit is een mythe. De dierlijke grondstoffen, of het nu gaat om geperste of krokante brokken, worden voorafgaand aan het productieproces verhit om er een bruikbaar diermeel van te maken. Het verlies en de beschadiging aan voedingsstoffen gebeurt dus al voordat de brokken worden geperst of geëxtrudeerd. Onderzoek laat duidelijk zien dat er geen verschil is qua beschadiging van voedingsstoffen tussen een geperste of krokante brok. Daarbij houden fabrikanten rekening met deze verliezen door extra voedingsstoffen toe te voegen tijdens het productieproces, zodat de uiteindelijke brok volledig en gebalanceerd blijft voor de hond.
Licht verteerbaar? Niet per se
Dan is er nog het idee dat geperste brokken lichter verteerbaar zouden zijn omdat ze sneller in de maag uiteen zouden vallen. Op het eerste gezicht klinkt dat logisch, maar het zegt weinig over de daadwerkelijke opneembaarheid van voedingsstoffen. De snelheid waarmee een brok uiteenvalt, staat namelijk los van de verteerbaarheid van de voedingsstoffen. Dit wordt vooral bepaald door de kwaliteit van de ingrediënten, en niet zozeer door de productiemethode. Onderzoek toont aan dat er nagenoeg geen verschil is in verteerbaarheid tussen geperste en krokante brokken, mits de ingrediënten van gelijke kwaliteit zijn.
Wat moeten we hiermee als professionals?
Als dierenartsen en paraveterinairen is het onze taak om de feiten helder te houden voor eigenaren. De marketing rond koudgeperste brokken kan verwarrend zijn, en het is aan ons om misverstanden op te helderen. Leg uit dat het verschil tussen geperste en geëxtrudeerde brokken minimaal is wat betreft voedingsstoffen en verteerbaarheid, en dat de kwaliteit van de ingrediënten uiteindelijk bepalend is.
Dus de volgende keer dat een eigenaar vol overtuiging vraagt waarom je geen koudgeperste brok aanraadt, ben je bekend met de feiten. Of het voer nu krokant of geperst is, het draait uiteindelijk om de samenstelling. Dat is waar de gezondheid van de hond écht bij gebaat is.
