Cornell University–onderzoekers hebben de eerste documentatie geleverd dat het reukvermogen van honden is geïntegreerd met hun visie en andere unieke delen van de hersenen, en werpt een nieuw licht op hoe honden de wereld ervaren en navigeren.
“We hebben dit verband tussen de neus en de achterhoofdskwab, functioneel gezien de visuele cortex bij honden, bij geen enkele soort gezien”, zegt Pip Johnson, assistent-professor klinische wetenschappen en senior auteur van “Extensive Connections of the Canine Olfactory Pathway Revealed door Tractography and Dissection”, gepubliceerd in The Journal of Neuroscience.
“Als we een kamer binnenlopen, gebruiken we voornamelijk onze visie om uit te zoeken waar de deur is, wie er in de kamer is, waar de tafel is,” zei ze. “Terwijl bij honden deze studie aantoont dat reukzin echt is geïntegreerd met visie in termen van hoe ze leren over hun omgeving en zich daarin oriënteren.”
Johnson en haar team vonden verbindingen waar de hersenen geheugen en emotie verwerken, die vergelijkbaar zijn met die bij mensen, evenals nooit gedocumenteerde verbindingen met het ruggenmerg en de achterhoofdskwab die niet bij mensen worden gevonden.
Het onderzoek bevestigt haar klinische ervaringen met blinde honden, die opmerkelijk goed functioneren. “Ze kunnen nog steeds veel beter apporteren en door hun omgeving navigeren dan mensen met dezelfde aandoening,” zei Johnson. “Weten dat er een informatiesnelweg tussen die twee gebieden is, zou enorm geruststellend kunnen zijn voor eigenaren van honden met ongeneeslijke oogziekten.”
Het identificeren van nieuwe verbindingen in de hersenen opent ook nieuwe vragen. “Door deze variatie in de hersenen te zien, kunnen we zien wat er mogelijk is in de hersenen van zoogdieren en ons afvragen – misschien hebben we een rudimentaire verbinding tussen die twee gebieden van toen we meer aapachtig en geurgericht waren, of misschien hebben andere soorten significante variaties die we niet hebben onderzocht,” zei Johnson.
