Savanna Rullens (28) bevindt zich in de laatste fase van haar co-schappen gezelschapsdieren. Haar weg naar dit punt was niet vanzelfsprekend; ze werd twee keer uitgeloot voor de studie diergeneeskunde. Haar doorzettingsvermogen en passie leidden haar uiteindelijk naar haar doel. In dit interview kijken we naar haar reis tot nu toe, de uitdagingen, successen en toekomstplannen. Ontdek wat haar drijft en waar ze naar uitkijkt zodra ze haar studie afrondt en zich een volwaardige dierenarts mag noemen.
Je zit in je laatste jaar co-schappen Gezelschapsdieren. Hoe bereid je je voor op de overgang van student naar dierenarts?
In de afgelopen jaren heb ik in verschillende dierenklinieken gewerkt om ervaring op te doen en hierdoor meer comfortabel te voelen wanneer ik zal beginnen met werken als dierenarts. Bij de ene kliniek heb ik veel baliewerkzaamheden uitgevoerd, leerde ik het Animana systeem van binnen en van buiten kennen en leerde ik met klanten om te gaan. Bij de andere was ik weer veel meer bij de anesthesie betrokken. Bij nog een andere kliniek was ik meer met de patiënten zelf betrokken en leerde ik veel over medicatie. Doordat ik op deze vlakken al meer ervaringen op heb kunnen doen, zal dit straks wat minder nieuw zijn waardoor ik alvast een sprongetje voor heb. Verder heb ik om me heen gesproken met andere dierenartsen en reeds afgestudeerde studenten over hun ervaring als net-afgestudeerde dierenarts, waarvan ik verschillende inzichten en tips heb gekregen. Het is erg fijn om hier met anderen over te kunnen praten, te horen waar zij tegen aan zijn gelopen en te horen dat ik niet de enige bent die het stiekem wel spannend vind om aan de slag te gaan.
Je was twee keer uitgeloot voor de studie diergeneeskunde maar gaf niet op. Wat motiveerde je om door te zetten ondanks deze tegenslagen?
Dit was inderdaad wel een tegenvaller en ben ik toentertijd echt wel verdrietig om geweest. Ik wilde zo graag diergeneeskunde studeren en heb vanaf de middelbare school hard mijn best gedaan om na het afstuderen via de HAVO nog een VWO diploma te behalen. Toen ik hoorde dat ik niet was ingeloot was er voor mij geen andere optie dan een tussenjaar te nemen en het opnieuw te proberen. Ik wilde namelijk niet naar België toe en een andere studie doen wilde ik ook niet. Vanaf kleins af aan was ik omringd met dieren. Mijn opa en oma hadden een boerderij en zelf hadden we een hond, een paard en een vogel. Mijn liefde voor dieren was hierdoor vanaf kleins af aan al heel sterk én ik wilde hier altijd heel graag wat mee doen. Wat mij daarom motiveerde was deze liefde voor dieren én ook mijn vastberadenheid, opgeven was geen optie.
Wat mij motiveerde was de liefde voor dieren én ook mijn vastberadenheid; opgeven was geen optie
Toen je uitgeloot was heb je een jaar in Australië doorgebracht. Welke ervaringen uit deze tijd hebben je het meest gevormd, zowel persoonlijk als professioneel?
Mijn jaar in Australië heeft mij ontzettend veranderd en me zeker gevormd naar de persoon die ik nu ben. Voordat ik naar Australië toe ging was ik altijd erg verlegen en had ik met een hele lieve moeder van huis uit niet veel praktische levensvaardigheden mee gekregen. Het was daarom ook een enorme stap om hier heen te gaan, maar omdat ik hierin al had toegezegd naar iedereen vóórdat ik te horen kreeg dat ik was uitgeloot, besloot ik om dit door te pakken en te gaan. Ik heb toen het eerste half jaar als au-pair gewerkt, waar ik ineens fulltime een heel huishouden moest runnen. Ik heb in deze tijd geleerd om enorm zelfstandig te worden, leren om te gaan met tegen slagen en ook mijn Engels tot een beter niveau te brengen. In het andere half jaar heb ik rondgereisd en heb ik in verschillende restaurantjes gewerkt, hierdoor werd ik steeds geforceerd om nieuwe mensen te ontmoeten en ben ik sociaal ook helemaal uitgebloeid. Ik ben erg dankbaar dat ik deze ervaring heb mogen meemaken, en heb ik zowel persoonlijk en professioneel heel veel aan gehad!
Tijdens je bachelor was je actief betrokken bij verschillende activiteiten en werkgroepen van studieverenigingen. Welke momenten uit deze tijd zijn je het meest bijgebleven?
Ik vond het altijd erg leuk om actief bij verschillende activiteiten en groepen betrokken te zijn. Ik voelde me hierdoor nog meer verbonden met de faculteit en voelde mij hier echt thuis. Wat mij echt is bij gebleven zijn vooral de leuke/interessante uitjes die we hebben gemaakt met de werkgroepen, zoals een bezoek aan het Biomedical Primate Research Centre (BPRC) in Rijswijk, een groepsreis met ander studenten naar Slovenië, de Run4Rabiës die we hadden georganiseerd en het werk als vrijwilliger bij het congres van European Association of Zoo and Wildlife Veterinarians (EAZWV) in de dierentuin in Emmen.
Je vertelde dat je al 2,5 jaar in een dierenziekenhuis in Nieuwegein werkt. Welke vaardigheden en inzichten heb je daar opgedaan die je kunnen helpen in je toekomstige carrière als dierenarts?
Tijdens het werk bij EDZ Nieuwegein heb ik de afgelopen jaren veel voorbij zien komen, wat zeker heeft geholpen bij het uitbreiden van mijn referentiekader en wat mij als startend dierenarts zal helpen bij het behandelen van spoedpatiënten. Tijdens deze periode heb ik o.a. meerdere praktische handelingen, triage aan de telefoon en laboratoriumwerkzaamheden geleerd. Ook heb ik hier om leren gaan met moeilijke momenten, zoals het overlijden van dieren of niet zulke vriendelijke eigenaren. In het begin toen ik daar kwam werken kan ik me nog goed herinneren dat ik het erg spannend vond en vol met adrenaline zat toen er kritieke patiënten binnen kwamen, gereanimeerd moesten worden en/of kwamen te overlijden. Gelukkig kan ik hier inmiddels veel beter mee om gaan.
Je bent naar Zuid-Afrika geweest en hebt een uitwisselingsvak met de Universiteit van Pretoria gedaan. Vertel eens hoe dat was?
Dit was ontzettend leuk en leerzaam! Met het uitwisselingsvak “OneHealth” kwamen eerst tien Zuid-Afrikaanse studenten twee weken naar onze faculteit toe en zijn wij daarna twee weken bij de Universiteit van Pretoria geweest. Hier verbleven we op de campus met alle andere diergeneeskunde studenten. Elke dag hadden we wel wat te doen. Van lezingen naar het bezoeken van the Food Safety Agency. Een pluimvee slachthuis, een wildlife slachthuis en een safari door het Kruger National Park. Op het gebied van diergeneeskunde en voedselveiligheid/kwaliteit heeft Zuid-Afrika de laatste jaren enorme stappen gezet en was het interessant om te horen met wat voor andere dillema’s zij te maken hebben dan wij. Hier hebben we zeker veel van elkaar geleerd op het gebied veterinaire kennis, maar ook cultureel! De echte Zuid-Afrikaanse “braai” werd door de niet-vegetariërs ook zeer gewaardeerd.
Welk onderdeel van je studie diergeneeskunde vond je het leukst en kun je ons ook vertellen waarom?
Ik zou het lastig vinden om te vertellen welke discipline ik specifiek het leukst vond, maar ik kan zeker zeggen dat ik de eerste twee jaar van mijn master als leukst heb ervaren, waarin ik alles samen deed met mijn co-maatje. Wij konden het zo goed met elkaar vinden, waren samen enorm productief en hadden ook enorm veel plezier. Voor mij maakte het dan ook niet uit of ik op de poli interne stond, in de operatiekamer of tussen de paarden of de koeien, eigenlijk vond ik alles wel leuk. Wat ook erg leuk was, was dat we dit vaak als feedback van docenten terug kregen én zij ook aangaven de weken met ons als leuk en sfeervol te ervaren.
Wat vond je het meest uitdagend tijdens je studie en hoe heb je deze uitdagingen overwonnen?
Het meest uitdagende was voor mij toch wel de drukte en alle voorbereidingen voor de poli’s en werkcolleges. Er was niet altijd voldoende tijd (met voldoende slaap) om mij tot in de puntjes voor te bereiden, terwijl ik best een perfectionist was. En van de meeste docenten ook werd wel een bepaald niveau en voorbereiding verwacht. Wat dan verder niet hielp is dat ik buiten mijn studie om het ook erg druk had met werken, studiewerkgroepen en andere activiteiten, waardoor ik eigenlijk continu bezig was. Helaas heb ik hierdoor tijdens mijn studie wel een aantal breekpunten gehad en het op de harde manier moeten leren. Om dit te overwinnen heb ik in de afgelopen jaren geleerd niet door te slaan in het perfectionisme, te accepteren als het even wat minder gaat en wat beter mijn rust te pakken.
Je bent nu bijna dierenarts. Waar kijk je het meest naar uit? En zijn er ook dingen waar je een beetje tegen opziet?
Ik kijk er het meest naar uit om lekker aan de slag te gaan en eigenaren en hun dieren blij en gezond te maken. Hoe leuk is dat, dat je eindelijk na al die jaren kan toepassen wat je hebt geleerd én hiermee dieren kan helpen! Iets waar ik het meeste tegen op zie, zijn de discussies over geld en dit onderwerp als beperkende factor om bepaalde handelingen of therapieën te kunnen verrichten. Helaas hoort dit er ook bij en zal je hier ook mee om moeten leren gaan.
