Gedrags- en emotionele veranderingen die honden vertonen na de dood van een andere hond in hetzelfde huishouden kunnen wijzen op verdriet, aldus een onderzoek onder 426 Italiaanse hondenbezitters gepubliceerd in Scientific Reports.
Hoewel rouwgedrag is gemeld bij een verscheidenheid aan dieren, waaronder vogels en olifanten, is het onduidelijk of gedomesticeerde honden rouwen.
Federica Pirrone en collega’s ondervroegen volwassenen van wie de hond was overleden terwijl ze ook nog minstens één andere hond hadden. De eigenaren, van wie 66% hun hond meer dan een jaar voor het onderzoek had verloren, werd gevraagd naar eventuele veranderingen in het gedrag van de overlevende hond na het overlijden. Bovendien beschreven eigenaren de eerdere relatie tussen hun honden en hun eigen angstniveaus na het sterfgeval.
86% van de eigenaren observeerde negatieve veranderingen in het gedrag van de overlevende hond na het overlijden van hun andere hond. 32% meldde dat deze tussen de twee en zes maanden duurden en 25% meldde dat ze langer dan zes maanden duurden. Toen hem werd gevraagd om deze gedragsveranderingen te beschrijven, meldde 67% van de eigenaren dat de overlevende hond meer aandacht zocht, 57% meldde dat ze minder speelden en 46% meldde dat ze minder actief werden. 35% van de eigenaren meldde dat de overlevende hond meer sliep en angstiger werd, 32% meldde dat ze minder aten en 30% meldde een toename van gejank of geblaf. Voorafgaand aan het verlies van hun huisdier, meldde 93% van de eigenaren dat hun honden langer dan een jaar samenwoonden en 69% beschreef de relatie tussen hun honden als vriendelijk.
De onderzoekers ontdekten dat hoewel de tijd dat twee honden samen hadden geleefd geen invloed had op het gedrag van overlevende honden, het hebben van een vriendschappelijke relatie met de overleden hond en het hebben van een rouwende eigenaar maakte negatieve gedragsveranderingen en angst waarschijnlijker bij overlevende honden. Dit suggereert dat negatieve gedrags- en emotionele veranderingen die zijn waargenomen bij overlevende honden te wijten kunnen zijn aan zowel een rouwachtige reactie als reactie op het verlies van hun metgezel en een reactie op het verdriet van hun baasjes. De auteurs concluderen dat rouwende reacties bij honden mogelijk een belangrijk probleem voor het welzijn van huisdieren zijn dat over het hoofd is gezien.
