Een onderzoek naar honden met overgewicht die gedurende 24 weken een caloriearm, eiwitrijk en vezelrijk dieet kregen, wees uit dat de lichaamssamenstelling en ontstekingsmarkers van de honden in de loop van de tijd veranderden op een manier die parallel loopt met de positieve veranderingen die bij mensen worden waargenomen op vergelijkbare diëten. De honden bereikten een gezonder gewicht zonder al te veel spiermassa te verliezen, en hun serumtriglyceriden, insuline en ontstekingsmarkers namen allemaal af met gewichtsverlies.
Al dergelijke veranderingen zijn gunstig, zei Kelly Swanson, professor in Dierwetenschappen aan de University of Illinois, Urbana-Champaign, die het nieuwe onderzoek leidde.
Eerdere studies hebben aangetoond dat overgewicht en obesitas leiden tot een kortere levensduur en een lagere kwaliteit van leven – bij honden en mensen, zei Swanson.
‘Sommige van de problemen die we bij mensen met obesitas zien, komen ook voor bij honden,; zei hij. ‘Er is extra stress op de gewrichten, er is een intolerantie voor lichaamsbeweging en warmte, er is ook glucose-intolerantie, insulineresistentie. En als je kijkt naar claims voor huisdierenverzekeringen, is obesitas daar een grote factor.’
Gerapporteerd in de Journal of Animal Science, is de studie ongebruikelijk omdat het ook veranderingen in de fecale microbiota van de honden meet tijdens het afvallen, zei Swanson.
Hoewel er overeenkomsten zijn in het metabolisme van honden en de mens en spijsverteringsprocessen, verschillen honden en mensen in de soorten microben die in de darm leven, zei hij. Deze microben vervullen echter vergelijkbare functies. Ze metaboliseren eiwitten, koolhydraten en andere moleculen die zijn afgeleid van voedsel maar ontsnappen aan de spijsvertering door de gastheer; en ze breken vezels af om vetzuren met een korte keten te produceren die belangrijk zijn bij het reguleren van glucose en eetlust, het verminderen van ontstekingen, het versterken van het immuunsysteem en het leveren van energie aan cellen in de dikke darm.
Sommige van de microbiële veranderingen die bij de honden werden waargenomen, waren moeilijk te interpreteren, zei Swanson, maar een vermindering van fecale ammoniak – waarschijnlijk het resultaat van het eten van minder eiwitten op het caloriebeperkte dieet – was waarschijnlijk gunstig.
‘Hoge concentraties ammoniak zijn giftig,’ zei hij. Honden die gewicht verloren hadden ook een toename van het aandeel bacteriën van het geslacht Allobaculum. Hogere allobaculum-populaties correleerden met een toename van fecaal butyraat, een vetzuur met een korte keten dat een bijproduct is van de fermentatie van voedingsvezels. Eerdere studies hebben aangetoond dat butyraat ontstekingsremmende en anticarcinogene effecten heeft in de darmen.
De totale vetzuurconcentraties met een korte keten veranderden echter niet in de tijd. Dit kan een weerspiegeling zijn van het feit dat de meeste van deze organische zuren worden geabsorbeerd en niet worden uitgescheiden, rapporteren de onderzoekers.
De meeste onderzoeken naar de darmflora zijn gericht op mensen, dus het nieuwe onderzoek biedt inzicht in de overeenkomsten en verschillen tussen honden en mensen, en hoe ze reageren op veranderingen in het dieet en gewichtsverlies. Meer onderzoek zal nodig zijn om de bevindingen te verduidelijken, zei Swanson.
