Je kunt er niet meer omheen; het is vandaag 8 maart en jawel het is Internationale Vrouwendag. De aanleiding was de massale staking op 8 maart 1908 in Chicago en New York van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht.
Maar vandaag zetten wij de spotlight op een speciale groep vrouwen die elke dag opnieuw wonderen verrichten: onze vrouwelijke collega’s in de veterinaire sector. De dierenarts, paraveterinair en veterinair praktijkmanager.
Een stukje geschiedenis
In 1925 werd Jeanette Voet in 1925 de eerste vrouwelijke student aan de Universiteit Utrecht. Een stuk later, pas vanaf de jaren ’70, was er een significante toename van vrouwelijke studenten. Vandaag de dag vormen vrouwen de overgrote meerderheid van de studenten in de diergeneeskunde, met percentages die soms oplopen tot 86% van de eerstejaars.
Deze verschuiving kwam niet alleen door selectieprocedures zoals gewogen loting, waarbij hogere cijfers de kans op toelating vergroten. Maar ook door veranderende interesses. Vrouwen voelen zich steeds meer aangetrokken tot dit vakgebied. Mogelijk door een combinatie van liefde voor dieren en de aard van het werk, terwijl mannen minder geïnteresseerd lijken, deels door de relatief lagere salarissen in onze sector.
Een ode aan onze vrouwelijke collega’s
Als we op deze Internationale Vrouwendag stilstaan bij de prestaties van vrouwen, mogen we zeker niet vergeten hoe vrouwelijke dierenartsen en paraveterinairen onze wereld elke dag een beetje beter maken. Julie zijn de helden in de operatiekamer, de troosters van zowel huisdier als eigenaar en de pioniers in onderzoek dat de grenzen van diergeneeskunde verlegt
