Recentelijk heeft het Verenigd Koninkrijk een chip- en registratieplicht voor katten ingevoerd, vanaf 10 juni 2024 moeten alle katten gechipt zijn. Dit roept de vraag op wanneer Nederland dit voorbeeld zal volgen. Tot nu toe heeft zelfs een gemeentelijke pilot in Amsterdam, die bedoeld was om deze chipplicht te testen, aangetoond dat zonder een landelijke regeling, lokale initiatieven juridisch onhaalbaar zijn.
Een landelijke chip- en registratieplicht voor katten zou significante voordelen bieden. Het maakt het mogelijk om vermiste katten snel weer met hun eigenaren te herenigen. Dit is van groot belang gezien de jaarlijkse melding van meer dan 60.000 vermiste katten en de miljoenen euro’s die gemeenten spenderen aan de opvang van katten zonder bekende eigenaar. Een landelijke chipplicht zou deze kosten aanzienlijk kunnen verminderen en het welzijn van de katten verbeteren.
Het is belangrijk dat alle betrokken partijen -waaronder dierenartsen, wetgevers, en dierenwelzijnsorganisaties- samenwerken om deze chipplicht zorgvuldig te implementeren. Dit betekent niet alleen het vastleggen van de wetgeving, maar ook het voorlichten van huisdiereigenaren over het belang van registratie en het bijhouden van hun gegevens.
Dierenartsen en dierenwelzijnsorganisaties zien een dringende noodzaak voor deze plicht. Het biedt een duidelijk mechanisme om eigenaren verantwoordelijk te houden en ondersteunt tegelijkertijd de zorg voor zowel huis- als zwerfkatten. Zij pleiten dan ook voor een snelle actie van de overheid.
Hoewel minister Adema (LNV) het voorstel van een landelijke chip- en registratieplicht voor katten al begin 2023 heeft ingediend, lijkt er nog weinig beweging te zijn vanuit de tweede kamer. Nu het Verenigd Koninkrijk deze chipplicht heeft ingevoerd, hopen wij dat Nederland snel zal volgen.
