Recent onderzoek, uitgevoerd door het team onder leiding van Sergio Gomes, hoofd Neurologie bij Lumbry Park Veterinary Specialists, heeft belangrijke bevindingen opgeleverd over de incidentie van thoracolumbale intervertebrale discus extrusies (IVDE) – beter bekend als discushernia – bij honden. Deze studie, gericht op gevallen in een aantal doorverwijsziekenhuizen van CVS, toont aan dat Dashonden een aanzienlijk hoger risico lopen op IVDE vergeleken met Basset Hounds.
IVDE is een veelvoorkomende aandoening bij honden, waarbij de kern van de wervelschijf scheurt. Zowel ras als genetica spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling ervan. Uit de studie blijkt dat 77,4% van de Dashonden IVDE vertoont, tegenover slechts 36,2% van de Basset Hounds. Bovendien waren de Basset Hounds bij presentatie ouder (gemiddeld 87,5 maanden) in vergelijking met Dashonden (66,5 maanden), met een groter aandeel van midlumbale IVDE en een hogere frequentie van mobiliteit bij ontslag.
Deze bevindingen suggereren dat de fysieke kenmerken en de lichaamsbouw van de Basset Hound, als het grootste chondrodystrofische ras, mogelijk beschermende effecten bieden tegen IVDE. Eerdere studies hebben al gewezen op de beschermende effecten van een grotere lichaamsgrootte bij honden. Een mogelijke hypothese is dat de verhouding tussen lichaamsgrootte en gewicht, evenals de anatomie van het ras, de ernst en het voorkomen van IVDE beïnvloedt. Dit zou kunnen wijzen op een verband tussen de grootte van de patiënt en de ruimte in het wervelkanaal, waarbij een kleinere verhouding tussen het ruggenmerg en het wervelkanaal bij de Basset Hound kan duiden op een minder compressieve laesie.
Deze retrospectieve studie benadrukt het belang van verder onderzoek naar de invloed van fenotypische en genetische factoren op IVDE. De resultaten kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van preventieve strategieën, zoals het identificeren van specifieke risicofactoren per ras en het aanbevelen van screenings op specifieke tijdstippen.
De studie biedt waardevolle inzichten in de risicofactoren en klinische kenmerken van IVDE bij verschillende rassen. Het onderstreept het belang van ras-specifieke benaderingen in de preventie, diagnose en behandeling van deze aandoening. Door deze kennis kunnen wij als professional gerichter advies geven en interventies plannen, met als doel de gezondheid en het welzijn van deze risicorassen te verbeteren.
