Een onderzoek onder ruim 11.000 honden, uitgevoerd aan de Universiteit van Helsinki, toonde aan dat het geslacht, de leeftijd en de ras van de hond, evenals eventuele gedragsproblemen en bepaalde omgevingsfactoren, zijn verbonden met hyperactief en impulsief gedrag en onoplettendheid (ofwel ADHD).
‘Onze bevindingen kunnen helpen bij het beter identificeren, begrijpen en behandelen van hyperactiviteit, impulsiviteit en onoplettendheid van honden. Bovendien wezen ze op gelijkenis met menselijke ADHD, wat de rol van honden in ADHD-gerelateerd onderzoek consolideert,’ zegt professor Hannes Lohi, hoofd van research naar de genen van honden aan de Universiteit van Helsinki.
‘Honden hebben veel overeenkomsten met mensen, waaronder fysiologische eigenschappen en dezelfde omgeving. Bovendien komt ADHD-achtig gedrag van nature voor bij honden. Dit maakt honden een interessant model voor het onderzoeken van ADHD bij mensen,’ zegt doctoraal onderzoeker Sini Sulkama.
De onderzoeksgroep van professor Lohi verzamelde gegevens over meer dan 11.000 honden door uitgebreid gedragsonderzoek uit te voeren. Hyperactiviteit, impulsiviteit en onoplettendheid werden onderzocht met behulp van vragen op basis van een enquête die werd gebruikt in onderzoek naar ADHD bij mensen. Het doel van de studie was om omgevingsfactoren te identificeren die ten grondslag liggen aan ADHD-achtig gedrag van honden en mogelijke verbanden met andere gedragskenmerken.
‘We ontdekten dat hyperactiviteit, impulsiviteit en onoplettendheid vaker voorkwamen bij jonge honden en reuen. Overeenkomstige observaties met betrekking tot leeftijd en geslacht in verband met ADHD zijn ook bij mensen gedaan,’ zegt Jenni Puurunen, Ph.D.
Honden die dagelijks meer tijd alleen thuis doorbrachten, waren vaker hyperactief, impulsiever en onoplettender dan honden die minder tijd alleen doorbrachten.
‘Als sociale dieren kunnen honden gefrustreerd en gestrest raken als ze alleen zijn, wat kan worden vrijgegeven als hyperactiviteit, impulsiviteit en onoplettendheid. Het kan zijn dat honden die langere perioden in eenzaamheid doorbrengen ook minder beweging en aandacht krijgen van hun baasjes,’ aldus Sulkama.
De onderzoekers ontdekten een nieuw verband tussen hyperactiviteit en impulsiviteit, en de ervaring van de eigenaar met honden, aangezien de twee eigenschappen vaker voorkwamen bij honden die niet de eerste honden van hun eigenaren waren. De causaliteit van dit fenomeen blijft onduidelijk.
‘Mensen kunnen als hun eerste hond een minder actieve hond kiezen die beter past bij het idee van een hond, terwijl actievere en uitdagendere honden kunnen worden gekozen nadat ze meer ervaring met honden hebben opgedaan,’ legt Sulkama uit.
Het fokken heeft een significant effect gehad op het rasspecifieke gedrag van verschillende hondenrassen. Verschillen tussen rassen kunnen ook wijzen op genen die ten grondslag liggen aan de relevante eigenschappen.
”Hyperactiviteit en impulsiviteit aan de ene kant en een goede concentratie aan de andere kant komen veel voor bij rassen die voor het werk zijn gefokt, zoals de Duitse herder en border collie. Daarentegen wordt een rustiger karakter als een voordeel beschouwd bij rassen die populair zijn als huisdieren of showhonden, zoals de chihuahua, langharige collie en poedel, waardoor ze gemakkelijker metgezellen zijn in het dagelijks leven. Maar nogmaals, het concentratievermogen wordt bij deze rassen niet als een belangrijke eigenschap beschouwd als bij werkende rassen, wat wel het geval is. waarom onoplettendheid vaker voorkomt bij honden,’ zegt professor Lohi.
.){kind=link}