Nu de berenklauw volop in bloei staat, zien we steeds vaker honden met huidproblemen na contact met deze plant. Het sap van de berenklauw bevat furocoumarines, stoffen die de huidcellen gevoelig maken voor zonlicht en UV-straling. Dit leidt tot een chemische verbranding, waarbij huidcellen afsterven en een ontstekingsreactie ontstaat.
Symptomen en diagnose
Binnen 24 uur na contact met de berenklauw kunnen honden rode vlekken, bulten, blaren en wonden krijgen, vaak op hun neus omdat ze daarmee overal aan snuffelen. Pijn is een veelvoorkomend symptoom, maar jeuk komt zelden voor. Het is belangrijk om deze symptomen te onderscheiden van insectenbeet-overgevoeligheid, die ook snel kan optreden maar vaak gepaard gaat met uitgebreidere huidproblemen en algemene malaise.
Behandeling
Voor de behandeling is het belangrijk om de huid goed te verzorgen en de pijn te verlichten. Adviseer eigenaren om de aangetaste huid te behandelen met brandwondenzalf en pijnstillers te geven. Corticosteroïden zoals prednison zijn niet nodig omdat het geen allergische reactie betreft. Antibiotica zijn zelden nodig, tenzij er een secundaire infectie ontstaat. Met goede verzorging is de ontsteking meestal binnen twee weken onder controle. Soms blijven er littekens achter.
Voorkomen is beter dan genezen
Voorlichting aan eigenaren is belangrijk in deze tijd. Waarschuw hen voor de risico’s van berenklauw en adviseer hen om hun hond grondig te wassen met water en hondenshampoo na contact met de plant. Vermijd direct zonlicht gedurende enkele dagen na blootstelling.
De berenklauw
In Nederland komen zowel de gewone berenklauw (Heracleum sphondylium) als de reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) voor, beide met giftig sap. Wees dus extra alert op deze planten tijdens wandelingen, vooral in bermen en verwaarloosde gebieden.
Dit artikel is tot stand gekomen na raadpleging collega en met gebruik van informatie Medisch Centrum voor Dieren.
